بررسی اثر عصارۀ چای سبز و دارچین بر پایداری روغن سویا

هدف از این پژوهش، مقایسۀ ویژگی‌های آنتی‌اکسیدانی چای سبز و دارچین در مقابل آنتی‌اکسیدان سنتزی بوتیل هیدروکسی تولوئن و بررسی انواع برهم‌کنش‌های احتمالی درصورت ترکیب این دو عصاره و امکان استفاده از آنها در جلوگیری از اکسایش روغن سویا بوده است. عصارۀ چای سبز، دارچین و آنتی‌اکسیدان سنتری BHT در غلظت‌های 25، 50، 100، 150، 200 و 250 میکروگرم در میلی‎لیتر آماده شد. نسبت‌های ترکیبی برای مخلوط دو عصاره (چای سبز : دارچین) به‌صورت 1:1، 2:1، 1:2 ،1:3، 3:1، 2:2، 1:4 و 4:1 بودند. فعالیت آنتی‌اکسیدانی عصاره‎ها با آزمون‎های مهار رادیکال آزاد به کمک روش به‌دام‌اندازی رادیکال‌های دی‌فنیل پیکریل هیدرازیل (DPPH)، آزمون‌ احیاگیرندگی آهن (FRAP) و آزمون توانایی جلوگیری از اکسایش روغن سویا سنجش شد. نتایج حاصل از آزمون‌های DPPH و FRAP نشان داد عصارۀ چای سبز به شکل معنی‌داری بهتر از عصارۀ دارچین بوده و هر دو عصاره نسبت به آنتی‌اکسیدان سنتزی BHT مؤثرتر بودند. ترکیب دو عصاره در تمامی حالات، اثر هم‎افزایی داشت. در آزمون ارزیابی میزان اکسایش روغن، عصارۀ ترکیبی در غلظت 50 میلی‌گرم بر میلی‌لیتر (چای سبز 25: دارچین 25) و برهم‎کنش آن از نوع هم‎افزایی بود. بنابراین این عصاره‌های طبیعی، می‎تواند به‌عنوان منبعی از آنتی‎اکسیدان‎های طبیعی مورد پژوهش بیشتر قرار گیرد.